بررسی تجربی افت فشار دو فازی در فرآیند جوشش در جریان با نانوسیال آب – اکسید نیکل (nio/h2o) داخل لوله افقی

پدیده جریان دو فازی که همواره به طور گسترده مورد توجه دانشمندان و پژوهشگران کثیری بوده را می توان در مخلوط های جریانی مایعات و گازها (یا مایعات و بخارها) که عموماً در درون لوله ها، کانال ها و تجهیزات صنعتی به کرات اتفاق می افتد، مشاهده کرد. از این رو پیش بینی صحیح پارامترهایی چون افت فشار، ضریب انتقال حرارت که از این نوع جریان تاثیر می پذیرند، حائز اهمیت خواهد بود. به دلیل پیچیدگی هایی که در ماهیت این نوع جریان دیده می شود، روابطی (اعم از تئوری و تجربی) که بتوان به صورت دقیق مقادیر این افت فشار را پیش بینی نماید وجود نداشته و حتی در پاره ای از مواقع خطای حاصله از آن ها به حدود 100% نیز خواهد رسید. در این پژوهش به بررسی مقادیر افت فشار ایجاد شده در طی فرآیند جوشش در جریان با نانوسیال اکسید نیکل (nio) پرداخت شده است. دلیل اصلی از طراحی و ساخت این دستگاه آزمایشی کسب مقادیر دقیق افت فشار در جریان دو فازی و تاثیری که این نانو ذره بر روی این پارامتر بر جای می گذارد، می باشد. به طور خلاصه درمورد نتایج بدست آمده از این دستگاه می توان گفت که ماکزیمم افزایش افت فشار اصطکاکی در هر آزمایش مربوط به بیشترین درصد وزنی نانوذرات یعنی 5/0% می باشد. با افزایش کسر جرمی نانوذرات تا درصد 5/0% وزنی، افت فشار اصطکاکی تا 7/13% افزایش یافت. شایان ذکر است که این مقدار ماکزیمم در فلاکس جرمی 150 اتفاق می افتد. کلمات کلیدی: نانوسیال، افت فشار، جریان دوفازی، اکسید نیکل، جوشش در جریان